Pan Igor Janke w swoim tekście piętnuje barbarzyńców i zachęca do wyeliminowania ich z polskiej polityki. To, wydaje się być, bardzo racjonalny apel, gdyż jak wiadomo, barbarzyńcy wyrządzają szkody i niszczą wszystko dookoła.
Barbarzyńca to człowiek nieokiełznany. W zasadzie bezmyślny. Działający na podstawie emocji, impulsów. Ciekawie wygląda, na tym tle, pierwsze zdanie wzmiankowanego tekstu: " Przepraszam, ale nie wytrzymałem.". Człowiek kultury, człowiek cywilizacji wytrzymuje. Słowa wypowiada z serca, ale pod kontrolą rozumu, w odpowiednich konwencjach.
Barbarzyńca łączy ad hoc elementy w swojej świadomości, pod wpływem emocji. Nie baczy na to, czy rzeczywiście pasują do siebie, jeśli tylko pozostają w zgodzie, z jego emocjonalnym impulsem. Barbarzyńca wszystko bierze dosłownie. Nie dla niego są niuanse, konwencje czy żarty, Liczy się tylko maczuga.
Zdumieniem musi tu napawać fakt, że Igor Janke odwołuje się do "gwałcenia kelnerek", serwowanego przez Korwina Mikke, zupełnie na serio. Że jak można? Pardon? Czy wzmiankowany autor nie wie, co to jest figura retoryczna? Mniejsza o gust, ale to nadal jest - figura retoryczna. Ale to wie człowiek kultury, a nie barbarzyńca.
Barbarzyńca żyje agresją. Człowiek kultury żyje tworzeniem. Barbarzyńca otwiera usta, gdy chce wyrazić naganę. Najlepiej skrajną. Potępienie. Najlepiej ostateczne i kategoryczne. Nowoczesny barbarzyńca bowiem, wyobraża sobie, że ilekroć potępi dostrzegane zło, tylekroć czyni coś dobrego. I czego jest najwięcej w internecie i mediach? Czym karmią się ludzie? Potępianiem przecież. Czyż to nie jest lustro?
Niektóre prezentowane, przez pana Janke, zachowania są naganne. Z niesmakiem odwracam od nich wzrok i tak, w naturalny sposób, czyni większość Polaków. Apele autora omawianego tekstu, dokładnie niczego tu nie zmienią. Co więcej, mogą barbarzyńsko zmącić obraz. Cóż bowiem jest barbarzyństwem? Tym nowoczesnym. Tym obecnym.
Barbarzyństwem jest uczenie ludzi, szczucia na siebie, tak że przestrzeń publiczna staje się teatrem zajadłości i personalnych niechęci. Barbarzyństwem jest zaniżanie poziomu nauczania. Barbarzyństwem jest dawnie przywilejów, czyli tworzenie mechanizmów do czerpania korzyści przez jedne grupy społeczne, kosztem innych. Barbarzyństwem jest brak pracy w Polsce, który stawia w podłej sytuacji całe społeczeństwo.
Można by długo wymieniać. Ostatecznie barbarzyństwem jest epatowanie się negatywnymi emocjami. Budowanie na ich podstawie tekstów wypowiedzi oraz światopoglądu i działań politycznych. Odwracanie uwagi od tego co istotne i skupianie się na kwestiach pobocznych.
Podział i fiksacja na negatywiźmie - oto istota barbarii, która prowadzi do zapaści. Nie dajmy się w to wkręcić. Szanujmy ludzi, tych obok siebie, nawet w przestrzeni wirtualnej. Odwracajmy głowę od barbarzyńców. Twórzmy: z różnych postaw i poglądów, coś wspólnego, nową jakość. Polskę.
