W dniu 31 sierpnia br. światowy internet obiegają zdjęcia satelitarne okolic lotniska Sieviernyj z dnia 10 kwietnia 2010 r. Jakość zdjęć pozwala rozróżnić szczegóły i wskazuje na to, iż wykonał je satelita najprawdopodobniej wojskowego pochodzenia. Na zdjęciach widać kadłub samolotu w całości, w lesie obok lotniska, a także postaci – najprawdopodobniej pasażerów wydostających się na zewnątrz.
Kłamstwa na temat Smoleńska stają się już dłużej nie do utrzymania. Rząd dystansuje się wobec tych zdjęć. Na placu konstytucji w Warszawie zbiera się 350 tysięcy osób z żądaniem natychmiastowej dymisji rządu. Ustawiane są szubienice „dla zdrajców”. Jarosław Kaczyński oświadcza z trybuny, że czas pomścić zamordowanych, że czas ukarać morderców, że nadszedł czas odrodzenia Polski z popiołów.
Sejm wobec ogarniającego kraj powszechnego oburzenia, demonstracji i wiszącego na włosku strajku powszechnego, przegłosowuje wniosek o samorozwiązaniu i rozpisaniu nowych wyborów parlamentarnych.
Wybory 15 października wygrywa Prawo i Sprawiedliwość wynikiem 43% co daje tej partii 261 mandatów poselskich i możliwość samodzielnego sprawowana władzy. W pierwszym expose premier Kaczyński określa najbliższe cele rządu. Pełne wyjaśnienie zamachu smoleńskiego, które wymagać będzie postawienie w stan oskarżenia wszystkich zamieszanych w wyjaśnianie zamachu, oraz twarde żądanie od Rosji wydania winnych oraz dowodów zbrodni. Zapowiedzi Rządu spotykają się z szerokim poparciem społecznym. W kraju czuć nadzieję na zmiany, na odzyskanie utraconej godności i podmiotowości.
W dniu 15 listopada Federacja Rosyjska odrzuca oskarżenia Polski i stwierdza, że Polska w sposób kardynalny naraziła na szwank interesy i dobro Federacji Rosyjskiej. W związku z powyższym, zawieszeniu na czas nieokreślony ulegają wszelkie kontakty gospodarczo handlowe między Polską a FR, w tym sprzedaż przez koncerny rosyjskie ropy oraz gazu do Polski.
Premier Rządu RP zapowiada zwrócenie się do międzynarodowych instytucji arbitrażowych oraz do UE w sprawie jednostronnego zerwania przez Rosję umów handlowych. Wobec braku reakcji Rosji oraz faktycznego zaprzestania przez nią dostaw surowców na rynek polski – Polska zwraca się do instytucji międzynarodowych. Polska prosi także Niemcy o odsprzedanie części gazu otrzymywanego przez Niemcy z Rosji. Niemcy oświadczają, że treść zawartych porozumień, nie pozwala im na ten krok.
Wobec postępującego zużycia posiadanych rezerw gazu i ropy oraz całkowitego wstrzymania dostaw przez Rosję, Polska podpisuje kontrakt na dostawę tych surowców z bliskiego wschodu. Cena zawartego w trybie awaryjnym kontraktu wynosi 180% dotychczas ponoszonych kosztów.
W związku z pogarszającą się sytuacją gospodarczą Polski zachodnie agencje ratingowe obniżają rating Polski o trzy kategorie do A1 i określają perspektywę ekonomiczną jako – negatywną. Wobec obniżenia ratingu, rynki finansowe zgadzają się w dalszym ciągu finansować zadłużenie Polski ale za 10% rocznie od polskich papierów dłużnych, co jest poziomem nie do utrzymania dla budżetu Polski.
Ceny towarów w Polsce rosną wobec wzrostów cen paliw, pojawiają się niedobory. Stają zakłady chemiczne w Puławach i w Policach, gdyż nie posiadają niezbędnych dostaw gazu ziemnego. Polsce nie udaje się sprzedać swoich papierów dłużnych co wywołuje dalsze obniżenie ratingu i wzrost oprocentowania nielicznych już transakcji na polskich papierach dłużnych. Minister Finansów decyduje się na ograniczenie samodzielności NBP i druk pieniędzy bezpośrednio przez Bank.
W odpowiedzi UE stwierdza pogwałcenie prawa wspólnotowego i zawiesza przelewanie środków UE do Polski. Jednocześnie UE przyjmuje nowe prawo klimatyczne podnosząc dwukrotnie obciążenia finansowe dla emitentów CO2.
W budżecie Polski pojawia się luka w wyniku ustania finansowania z UE. Szereg inwestycji zostaje zatrzymanych a ludzie zostają pozbawieni pracy. Stopa bezrobocia występującego wskutek złej sytuacji finansowej, braku i wysokiej ceny paliw, oraz zatrzymania programów UE sięga 37% i rośnie.
Premier Polski oświadcza, że Polska nie ugnie się przed międzynarodowym dyktatem i rozważy nacjonalizację kluczowych gałęzi gospodarki i ekonomii. Większość banków z kapitałem zagranicznym ogranicza drastycznie udzielanie kredytów przedsiębiorstwom. Powstają zatory płatnicze i bankructwa na masową skalę. Bezrobocie po przekroczeniu 50% przestaje być ewidencjonowane. W kraju pojawiają się strajki i demonstracje zdesperowanych pozbawionych środków do życia ludzi.
Koncerny zachodnie obecne w Polsce zamykają swoje fabryki. Fiat, Volwo, Opel, LG, i dziesiątki innych, kończą działalność wobec niestabilnej sytuacji finansowo społecznej. Polskę wypełnia tłum bezrobotnych szukających pracy i środków finansowych osób. Gospodarka praktycznie staje w miejscu. Rząd nie ma pieniędzy na zapłatę służbom publicznym, które choć w sposób niezorganizowany, to podejmują akcje strajkowe.
Premier oświadcza, że wobec zaistniałej sytuacji Polska musi oprzeć się na własnym bogactwie, na bogactwie, którego potrzebuje świat, nowoczesny świat. Polska przejmie złoża gazu łupkowego wykupione wcześniej przez zagraniczne firmy. Państwowych inspektorów wysłanych na teren odwiertów nie wpuszcza na miejsce firma ochroniarska. Rząd delegalizuje tę firmę i wysyła inspektorów ponownie. Na miejscu spotykają firmę ochroniarską z Niemiec, która zgodnie z prawem UE ma prawo działalności na terenie całej UE. Policja odmawia interwencji. Pojawiają się braki w zaopatrzeniu w żywność. Pogłoski mówią, że na terenach objętych koncesjami na gaz łupkowy, pojawiają się służby państw z firm posiadaczy koncesji.
W Warszawie odbywa się półmilionowy marsz zdesperowanych Polaków żądających „chleba”. Premier zostaje ściągnięty z trybuny w tłum i tylko dzięki sprawnej akcji osobistej ochrony uchodzi bez większego szwanku z zaistniałej sytuacji. Nie funkcjonuje komunikacja, następują przerwy w dostawach prądu, pojawiają się napady na sklepy i pustoszenie mienia. Policja nie reaguje i odstępuje od pilnowania budynków rządowych. *
---------------------
* Powyższy tekst stanowi swobodną konfabulację autora i nie jest wyrazem jego przekonań co do przyszłości ani teraźniejszości. Może jednak służyć poszerzeniu pola dyskusji i myślenia.
